Той, хто ведае, зразумее

На думку некаторых экспэртаў, амэрыканская эканоміка знаходзіцца на адлегласьці адной “падзеі” ад катастрафічнай пасьлядоўнасьці. Мой уласны варыянт гэтай пасьлядоўнасьці выглядае прыкладна так: па-першае, абваліцца даляр, па-другое, рэакцыя ўраду перашкодзіць любой магчымасьці аднаўленьня, па-трэцяе, пачнуцца палітычныя хваляваньні і дэстабілізацыя, нарэшце, абарончая функцыя дзяржавы дасьць збой, бо зьнешнія і ўнутраныя ворагі скарыстацца слабасьцю краіны. Гэтая пасьлядоўнасьць, верагодна, была б абсурдам, калі б гэта была толькі мая пасьлядоўнасьць. На жаль, гэтую пасьлядоўнасьць яшчэ ў 1960-х прыдумалі савецкія стратэгі. Паўстагодзьдзя таму яна была суцэльнай асновай для савецкага стратэгічнага пляну. Працы па меншай меры двух перабежчыкаў з краін Савецкага блёка падказваюць, што гэты ж плян абумовіў кантраляваны “каляпс” камунізму ва Ўсходняй Эўропе ў 1989–1991. Ён адрозьніваўся ад некантралюемага каляпсу капіталізму, якога савецкія стратэгі чакалі таксама.

Палец у кожным пірагу

3 сьнежня 2007 года ў расейскіх СМІ зьявіўся кур'ёзны эпізод. Ён датычыўся Ігара Іванавіча Сечына, расейскага палітычнага дзеяча, блізкага да тагачаснага прэзыдэнта Расеі Ўладзіміра Пуціна. Газэта “Камэрсант” перадала цытату са словаў старшыні Фінансава-прамысловай Групы Алега Шварцмана: “Для нас Партыя прадстаўлена магутным блёкам на чале зь Ігарам Іванавічам [Сечыным]”. Гэтая фраза была вымаўлена ў адказ на пытаньне журналіста аб стратэгічнай задачы Шварцмана – аксамітнай рэ-прыватызацыі. “Хто паставіў перад вамі задачу?” – спытаў журналіст. З постсавецкага рота Шварцмана з усьмешкай неспадзявана выскачыў незвычайны адказ: “Партыя!”

Значэньне рэвалюцыі

Спроба разбурыць любую палітычную сыстэму непазьбежна супадае са спробай разбурыць эканоміку гэтай сыстэмы. Эканамічны сабатаж – гэта ня выдуманая дзейнасьць неіснуючых груп. Гэта дзейнасьць сапраўдных ворагаў, як зьнешніх, так і ўнутраных. Паглядзіце на гульцоў падчас іх працы. Падумайце, якія дзяржавы маніпулююць коштамі на нафту, збожжа, стратэгічныя мэталы? Запытайце ў сябе: якая ў іх мэта? Навошта яны гэта робяць? Яны жадаюць павысіць узровень жыцьця ў сваіх краінах, або спрабуюць зьнізіць узровень жыцьця ў Злучаных Штатах? У нядаўняй прамове 13 жніўня Дэвід Горавіц сказаў: “Мы вядзем вайну як з унутранымі, так і са зьнешнімі ворагамі, якія імкнуцца нас зьнішчыць”. Горавіц атрымаў прэмію за жыцьцёвыя дасягненьні ад Фундацыі амэрыканскай моладзі. Калі хто і разумее ўнутранага ворага Амэрыкі, то гэта менавіта Горавіц. Яго выхавалі камуністы, але ён парваў з левымі, як толькі пабачыў іх сапраўдны твар.

Расейскае махлярства

Зараз адміністрацыя Абамы кажа, што расейскае махлярства па новай дамове аб стратэгічных наступальных узбраеньнях ня мае значэньня. Амэрыка па-ранейшаму будзе мець значную колькасьць ядзернай зброі і расейцы ніколі не пачнуць атаку. Дазвольце расейцам падманваць, калі гэта ім так падабаецца. Ад махлярства няма ніякай карысьці. Што расейцы зробяць з такой перавагай? Яны нападуць? Адміністрацыя кажа, што гэта ніколі ня здарыцца, бо ў ядзернай вайне нельга перамагчы. Такую вайну ніхто ня будзе весьці. Калі амэрыканскі бок здольны ўдарыць тузінам ракет у адказ па расейцах, гэта стане канцом сьвету. Будучыні ня будзе ні ў каго. Так што няхай расейцы падманваюць.

Наш расейскі аракул

Паўночнакарэйскі дыктатар Кім Чэн Ір гатовы да бою. Два дні назад паўночнакарэйскія ваенныя заявілі: “Мы не жадаем вайны, але калі Паўднёвая Карэя … паспрабуе напасьці на нас, Кім Чэн Ір загадаў нам завяршыць задачу па аб’яднаньні, якая засталася нявыкананай пад час [Карэйскай] вайны”. Але чаму там можа здарыцца вайна? У мінулым сакавіку Паўночная Карэя патапіла паўднёвакарэйскі карвэт. Гэтаму ёсьць некалькі верагодных тлумачэньняў. Магчыма, Паўночная Карэя выпрабоўвала прэзыдэнта Абаму. А магчыма, гэта была заплянаваная дывэрсія, бо Паўночная Карэя зьяўляецца хаўрусьнікам Ісламскай Рэспублікі Іран, а ўсім вядома, што Іран знаходзіцца ў прыцэле амэрыканскіх войскаў. Як магчыма ў дадзенай сытуацыі стрымаць “амэрыканскіх імпэрыялістаў”? Прымусіць Вашынгтон паверыць у тое, што вайна на Карэйскай паўвысьпе непазьбежная. Накіраваць амэрыканскія авіяносцы з Пэрсыдзкай затокі ў Японскае мора.